Ad günü məclisləri
Bina evində keçirilən 15-20 nəfərin yığışdığı ad günü məclisləri olur. O məclislərin olmazsa olmaz dialoqunu deyim sizə:
– kiməsə çörək lazımdı?
– yox, hər şey var, gəl özün də otur.
– mən elə bayaqdan əl üstü yemişəm bişirə-bişirə. Siz nuş eliyin.
Yeməyin şirin yerində iki ilin yeznəsi Asif (sığortada işləyir, 9 may barədə fikri budur ki, almanlar o vaxt udsaydı mersedes sürürdü hamı) durur şüşə butulkada olan kampotu arxasından əli ilə vurur sonra qapağını açıb yoldaşına süzür.
Yeməyin axırında hansısa toy kasetini qoşurlar. 3-4 nəfərdən başqa heç kim baxmır. İradə xala kövrəlib çıxır otaqdan, baxırlar ki, kasetdə dörd il əvvəl rəhmətə getmiş Rəxşəndə nənəni göstərirlər.
Məclisdə 30 il polisdə işləyib serjantdan o tərəfə qalxmayan Ədalət dayı olur, qayıdır ki, saat 9-du atın xəbərlərə. Aztvni tuturlar, putin haqqında nəsə xəbər gedir. Ədalət sığortada işləyən yeznənin dizinə əlinin arxası ilə yüngülvari vurub, ceyms bond baxışıynan deyir ki, elə bilirsən bunlar bekara şeydi?
O məclislərdə həmişə sakit bir dayıoğlu olur, adı Elvin. küncdə oturur qapı tərəfdə, çox danışmır. Çay süfrəsi açılanda iki dilim tort yeyir bir stəkan çayla. Buna isti olur, əli ilə özünü yelləyir, köynəyinin yuxarı düyməsindən tutub yavaş-yavaş dəbərdir, sinəsinə hava üfürüb özünə sərin eləməyə çalışır. Evin balaca oğlun görən kimi yanına çəkib qulağına deyir ki, motuş get balkonun qapısın aç da.
Müəllif
AshrafSafarov
İlk dəfə bi kismat çörəyin üstünə yağı Əşrəf çəkib. Səhifənin ilk admini də o olub, yazıb-pozanı da.
#Buhavalarda türk kafelərinin birinin girişində 26 yaşlı, əvvəllər başında hicab olan, uzun donda gəzən, gözünü açandan atasını namaz qılan görmüş Mənsurə həyəcanla qapını açır. Həyatında ilk dəfə bir oğlanla görüşəcəkdi. Vaxtı keçdiyinə görə 2 ay əvvəl bir az anası, bir az da rəfiqələri onu inandırmışdılar ki, saçını aç, qoy oğlanlar görsün səni, bəlkə birisi bəyənəcək səni. Təsadüfən 1 ay əvvəl...
Əri Şaban hamamda çiməndə telefonu jurnalnı stolun üstündəydi. “Görüm keçən dəfə rayonda dincələndəki şəkildə necə düşmüşəm? “ fikriylə Şabanın smartfonunu açdı. Pin-kod həmişə eyni idi, Şabanın uzun illərdir işlədiyi dövlət idarəsinə girdiyi il. Şəkilə baxdı, doğurdan da Şəkidə qəşəng dincəlmişdilər. Elə bil daxildə hansısa qüvvə ona dedi ki, bir Votsappa da gir. İş yoldaşlarının, qohumlarının çoxuyla yazışırdı, hamısını da yaxından...
Doğulanda hamının “bu nə toppuş baladı belə” dediyi, məktəbdə qızların arasında ən çirkin olan, 4-cü sinifdən etibarən evdə toyuqların başını kəsmək işini boynuna götürən, 7-ci sinifdən qurbanlıq qoyun kəsiləndə atasına kömək edən, sinfin oğlanlarının qol güləşində biləyini sıxan, heç kimə pislik etməyən, həm oğlanların, həm də qızların dostu olan, ona “hozu” deyiləndə inciməyən, anasının “görəsən bu qızı böyüyəndə kim alacaq?”...
