#bakıgündəliyi

Əri Şaban hamamda çiməndə telefonu jurnalnı stolun üstündəydi. “Görüm keçən dəfə rayonda dincələndəki şəkildə necə düşmüşəm? “ fikriylə Şabanın smartfonunu açdı. Pin-kod həmişə eyni idi, Şabanın uzun illərdir işlədiyi dövlət idarəsinə girdiyi il. Şəkilə baxdı, doğurdan da Şəkidə qəşəng dincəlmişdilər. Elə bil daxildə hansısa qüvvə ona dedi ki, bir Votsappa da gir. İş yoldaşlarının, qohumlarının çoxuyla yazışırdı, hamısını da yaxından...

Doğulanda hamının “bu nə toppuş baladı belə” dediyi, məktəbdə qızların arasında ən çirkin olan, 4-cü sinifdən etibarən evdə toyuqların başını kəsmək işini boynuna götürən, 7-ci sinifdən qurbanlıq qoyun kəsiləndə atasına kömək edən, sinfin oğlanlarının qol güləşində biləyini sıxan, heç kimə pislik etməyən, həm oğlanların, həm də qızların dostu olan, ona “hozu” deyiləndə inciməyən, anasının “görəsən bu qızı böyüyəndə kim alacaq?”...

– Ata, axı loqarifm funksiyası mənə nədə lazım olacaq gələcəkdə? Bax, özün AZİ-ni qurtarmısan, o qədər oxuduğun sinus-kosinusu harda işlətmisən? Niyə cavab vermirsən? Axı mən hərbçi olacam, niyə mən kimyada o reaksiyaların hamısını bilməliyəm? Tariyel 9-da oxuyan oğlunun suallarına cavab tapa bilmirdi. Neçə il oxudu, özü də əlaçı olmuşdu, amma işlədiyi yerdə bir dəfə də tətbiqini görməmişdi. Elə bircə onu...

Münəvvər xalanın oğlu Vasif restoranda kababçı işləyirdi. Həmişə zakazları səhv-sühv deyən ofisiant Mərdan gəldi ki, bəs 3 tikə, 3 lülə, 2 şiş də ağ ət lazımdır. Prokuraturada işləyən poqonlu adamlardır, çalış yeməkdə problem olmasın. Vasif başa düşürdü ki, bu sifarişdə heç bir problem olmamalıdır. Bir də Mərdanla dəqiqləşdirdi, sonra kömürü qalamağa başladı. Restoranda hamıyla arası yaxşı olsa da, bircə Mərdanla...

27 yaşlı ofisiant Seyfəli səhər Bakıda ən acıqlı, elə Bakının özünə ən çox nifrət edən adam idi. Qanı it qanına dönmüşdü Seyfonun (dostları onu çox vaxt belə çağırır). 1 həftə əvvəl adını daşıdığı babasının ölümüylə əlaqədar rayona getmiş, orda hüzürü yola verməkdə kömək etmişdi. Qayıdanda evdəkilər toyuq soyutması, fəsəli, kənd yumurtası, yasdan qalan halva da qoymuşdular. Nə qədər desə də...

28 yaşlı, Qafqaz universitetini qurtarmış, memar-dizayner işlədiyi firmada əvvəldən özünü işgüzar, ağıllı oğlan kimi tanıtmış Özal özünü indi lox kimi hiss edir. Kimə əsəbiləşəcəyini, içindəki acığı hara tökəcəyini də bilmir. Onsuz da iş çox olduğuna görə bütün günü kompüter qabağında işləyən Özalı 3 ay əvvəl Abbas çağırmışdı ki, bəs təzə zakaz var. İşarə barmağıyla yuxarını göstərib demişdi ki, “ordakılardan biri...