Balaca dükan işlədən Seymur olmaq istiyirəm

#istəyirəm 30 yaşlı, uzaq rayonların birindən gələn, meyvə-tərəvəz satan, qalın west çəkən Seymur olum. Obyektimdə oturacağımın yanında xudmani tefalım, qulpu qırıq çaşkam, bir az limonlu konfet və bir də (bu ən vacib elementdir) ekstra adlı damaları yarıyacan kirilcə doldurulmuş krossvordum olsun. Kartonların bağlanan hissələrini səliqəli cırım yazım kartof-0,70 qəp. (manat yox qəpik) obyektin qabağında çömbəlib gilasın içindən xarablarını artdıyım sol ovucuma yığım ayağa qalxmadan yaxınlıqdaki karopka zibil qabına uzaq məsafədən dəqiq atış edim.

Dükana təzə mal gələndə yaxndakı kafenin rayondan işləməyə gələn ofisiantını çağırım ki “Nuruş bidənə gə bunu qoyax da içəri”. O da “gəlləm” deyib ürəyində Bakıya gəldiyi günü söyə-söyə köməyə gəlsin.

Bir nəfər də qara prado sürən Müseyib məllim daimi müştərim olsun, hər dəfə 20-25 manatlıq al-ver eləsin, bir dəfə kartoşkanı götürsün uzun və analitik nəzərlərlə baxsın, desin bu haranındı? mən də deyim ki təmiz Gədəbəydi, o da qayıtsın ki, bu 3-4 günün malına oxşuyur. Mən də təəccüb içində başımı sol çiynim üstə əyib dodaqlarımda təbəssüm, gözlərimdə təbəssüm (fonda Shopen, qızıl payız əsəri) batıq və solğun səslə deyim “Mən heç sənə xarab mal verərəm?”